نامه سرگشاده محمد مهدي عسگرپور (مدیر عامل خانه سینما) به عليرضا سجادپور (دبير هيات اسلامي هنرمندان) 3/4/88:
دوست قدیمی آقای سجادپور
با سلام
نظر همکارانم در خانه سینما این بود که در ایام جاری که همه ما موظف به کاهش تنش‌ها، ایجاد آرامش، رفع خشونت و دعوت به قانون‌گرایی هستیم، پاسخی به تحریکات جنابعالی و دیگر هم‌رای‌هایتان داده نشود ولی چه کنم که چندان صبور نیستم بخصوص در هنگامی که احساس کنم بی‌انصافی و بی‌تقوایی از خط متعارفش گذشته باشد. به‌صورت طبیعی شناخت خانواده سینما و تلویزیون از همکارانشان بسیار متفاوت از شناخت عوامل خارج از این محدوده نسبت به این خانواده است؛ بطور مثال اگر کسی راجع به سوء یا حسن مدیریت فرهنگی اظهارنظر کند بطور نسبی همه همکاران می‌فهمند که خاستگاه این سخنان چیست. آیا منافع فردی دلیل اصلی بوده یا منافع جمعی؟ آیا احساس وظیفه دینی یا ملی باعث اظهارنظر شده یا احیاناً چیز دیگری؟ در حالی که افراد بیرون از دایره ممکن است به اشتباه بیفتند و مثلاً اغراض شخصی را عین غیرت دینی تلقی کنند یا گفتار اخلاقی را شعار بدانند.
آقای سجادپور! «سکوت مرگبار خانه سینما» به همان میزان عدم سکوتش هم می‌تواند برای امثال شما نفع داشته باشد چرا که اظهارنظرش می‌تواند در دوره تفتیش عقایدی که بنای راه‌اندازی آن را دارید باعث ویرانی‌اش شود و سکوتش هم می‌تواند انگیزه شما و همکارانتان را در راه‌اندازی پادگان سینما بجای خانه سینما بیشتر کند، چون فتح فیزیکي خانه سینما چندان دشوار نیست. البته باید یادآوری کنم که خانه سینما در راستای اساسنامه خود مورخ 17/01/88 یعنی بیش از 2 ماه پیش از تاریخ انتخابات مطالبات صنفی خود را از تمامی نامزدهای ریاست جمهوری در قالب 7 پرسش کاملاً حرفه‌ای و صنفی مطرح ساخت که به جز یک نامزد هیچکدام پاسخ ندادند و در مناظره‌های تلویزیونی نیز به خوبی عیان شد که دست کم فرهنگ اولویت اول و دوم برنامه‌های آنان نیست و البته که هنرمندان سینمائی در کنار هر 4 کاندیدای ریاست جمهوری حضور داشتند و بر اساس حق شهروندی‌شان در بحبوحه انتخابات فعال و جریان‌ساز بودند.
جناب سجادپور! همانقدر که شما انگیزه‌های من را خوب می‌شناسید من هم تا حدی انگیزه‌های شما را از به‌کار بردن اینگونه ادبیات نظامی می‌شناسم. اینجانب بعنوان کسی که بیش از 25 سال سابقه کار اجرایی دارم می‌گویم که نگران نباشید، بودجه‌های صدا و سیما و ارشاد در انتظار و در اختیار شما و دوستانتان خواهد بود و نیازی به پوشاندن این نیت تحت لوای مقدسات و ارکان جمهوری اسلامی ایران نیست. پس بگذارید دست کم شما را کمتر سیاسی و بیشتر فرهنگی بدانند. این را هم بدانید که با شیوه تفتیش عقاید آن هم پس از عزم عمومی برای آرامش بخشی فقط در کوتاه‌مدت، تکرار می‌کنم در کوتاه‌مدت، موفق به حذف هنرمندان برجسته و جایگزین کردن دوستان کم هنر خواهید شد. یعنی همان نقشه‌ای که سال‌ها در سر شما و دوستانتان بود اما زمینه اجرایش فراهم نشده بود و حتماً در تاریخ از شما همانگونه یاد می‌شود که از مک‌کارتی و لیست سیاه معروفش.
آقای سجادپور! ارض خداوند وسیع است کسی جای کسی را تنگ نکرده و روزی هر کس هم مقدر است. البته من قویاً معتقدم انتخابات پرشکوه 22 خرداد علیرغم فضای تلخ پس از آن حسن بزرگی برای کشورمان داشت و آن پیدا شدن فرصت استثنایی برای بیان مکنونات قلبی خیلی‌ها بود. فرصتی که کشف بزرگی را در پی خواهد داشت. بدون شک ادبیات شما باید با 4 سال پیش متفاوت باشد چرا که اکنون فرصت بیان شفافِ خودِ واقعیِ آدم‌ها فراهم شده است و لابد چقدر سخت بوده پنهان کردن این مکنونات در سال‌های ماضی. تندبادهای سیاست زودگذرند. بر اهل فرهنگ فرض است چنان در بسط خردورزی بکوشند تا در فرصت‌های کوتاهی چون انتخابات شور بر خرد پیشی نگیرد. در آخر یادآوری و تأکید می‌کنم، من و شما باید تلاشمان در جهت ایجاد آرامش و گسترش حلاوت آن باشد و بدانیم که پروژه کهنه تفتیش عقاید با آموزه‌های دینی هیچ سازگاری و همخوانی ندارد.
محمد مهدی عسگرپور
علیرضا سجادپور (دبير هيات اسلامي هنرمندان) در گفت‌وگو با فارس (1/4/88): علت سكوت «خانه سينما» در مقابل آشوب‌هاي اخير را نمي‌فهمم
دبير هيئت اسلامي هنرمندان گفت: خانه سينما بايد رسما اعلام كند كه هيچ كدام از هنرمندانش ربطي به اين آشوب‌ها ندارند و اگر كسي با رسانه‌هاي خارجي صحبت كرده، او را از اين صنف اخراج كند. من علت سكوت عجيب و مرگ‌آور «خانه سينما» را نمي‌فهمم.سجادپور به عملكرد هنرمندان در بحث‌هاي اخير اشاره كرد: من احساس تأسف جدي از بعضي همكاران هنري-فرهنگي خودم ابزار مي‌كنم. من شنيده‌ام (كه اميدوارم كه اشتباه شنيده باشم) كه برخي از اينها كه اسم هنرمند و سينماگر را يدك مي‌كشند با رسانه‌هاي خارجي مصاحبه كرده‌اند و از اين آشوب اعلام حمايت كرده‌اند. من واقعا ابراز تأسف مي‌كنم و مي‌خواهم بگويم كه ديگر اين هنرمند، سينماگر، اسم‌اش هنرمند مردمي نيست. اين سينماگر حتما بيگانه‌پرست است. وي از مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي و صداوسيما درخواست كرد تا نسبت به وقايع اخير در ارتباط با هنرمندان پيگيري‌هاي لازم را انجام دهد و گفت: من به طور جدي از مسئولان وزارت ارشاد و تلويزيون مي‌خواهم كه مسئله را پيگيري كنند. سجادپور گفت: تمام كساني كه وجهه اپوزسيون به خود گرفته‌اند، كساني هستند كه گوشت و خون‌شان از پول دولت پر شده، سلول به سلول بدن‌شان از وام‌ها و كمك‌هاي دولتي پر شده و دانه به دانه كارهاي‌شان (كه به خاطر آنها شناخته شد‌ه‌اند) از پول دولتي ساخته شده و حالا سر بزنگاه عليه همين دولت و نظام مي‌ايستند!وي در ادامه افزود: من از همين جا تمام مسئولان ارشاد و تلويزيون را به يك هشدار جدي، بيداري و برخورد فرا مي‌خوانم و در عين حال به تمام صنوف سينمايي مي‌گويم كه الان وقتش است تا نشان دهند كه صنف هستند.مدير اجرايي هيئت اسلامي هنرمندان با اشاره به مسئوليت خانه سينما گفت: خانه سينما به چه دردي مي‌خورد، جز اينكه الان بيايد وسط و رسما اعلام كند كه هيچ كدام از هنرمندانش ربطي به اين آشوب‌ها ندارند و اگر كسي با رسانه‌هاي خارجي صحبت كرده، خانه سينما بايد او را از اين صنف اخراج كند. من علت سكوت عجيب خانه سينما را نمي‌فهمم. وي گفت: اينها مي‌گويند يك انتخاباتي بوده، ما اعلام حمايتي كرديم و تمام شده و رفته، نخير! تمام نشده. شما بايد بعد از اين اعلام حمايت، اعلام برائت كنيد، از اين كارها. چطور آن موقع با شور و شوق حركت مي‌كرديد. چطور شده كه حالا سكوت مرگ آوري به شما دست داده؟ من اكيدا عرض مي‌كنم خانه سينما و صنوف سينمايي بايد كاملا بيايند وسط و كاملا روشن موضع‌شان را روشن كنند. چون يك شبهات جدي در جامعه وجود دارد كه بخشي از بدنه اينها، دارند با اين جريان همراهي و همياري مي‌كنند. سجادپور در انتهاي سخنانش گفت: چرا درست موقعي كه وقت سخن گفتن است، اينان را سكوتي مرگ‌آور مي‌گيرد؟ به نظرم حجت بر همه تمام شده و الان مردم از مسئولان انتظار برقراري امنيت دارند و اگر مسئولان در برقراري امنيت ناتوان هستند، اعلام كنند كه مردم در اين باب كمك‌شان كنند و اگر واقعا ناتوان هستند، اعلام ناتواني كنند.
نامه سرگشاده محمد مهدي عسگرپور (مدیر عامل خانه سینما) به عليرضا سجادپور (دبير هيات اسلامي هنرمندان) 3/4/88: 
